Een 2e kindje, hoe voelt dat eigenlijk?

• Geplaatst op 24 Juni 2020
• Door Ardie van Bommel
• 0

Ojee nu komt het ... Hoe voelt het nu je weet dat je een tweede kindje krijgt?

Het voelt echt als een cadeautje, al vind ik zwanger zijn maar een gedoe. Het waggelen en in vier fases uit bed draaien zal ik niet missen. Vroeger zag ik mezelf helemaal niet voor me als moeder. Eerlijk gezegd vind ik het met enige regelmaat nog steeds gek! Wat ik later wilde worden daar ging ik voor naar school en deed ik mijn studie voor. Het is dan ook heel fijn om voor mijn werk te mogen doen wat ik het leukste vind te doen.

Ojee nu komt het ... Hoe voelt het nu je weet dat je een tweede kindje krijgt? Hoe denk je de aandacht te gaan verdelen? Hoe zag je jezelf vroeger als moeder?

Als iemand het persoonlijk aan me vraagt krijgt diegene bijna altijd een openhartig antwoord. Dan kan ik aan de reactie wel zien of mijn antwoord te ‘ongezouten’ was en ik deze nog een beetje goed moet kletsen of dat ik een ‘ik snap je helemaal’-knik krijg. Op deze manier, uitgeschreven voor een blog, is het iets enger om deze vragen te beantwoorden. Dit kunnen mijn kindjes straks als bewijs tegen mij gebruiken! Dat zou ik in ieder geval doen… Ach dat zien we dan wel!

Eerst zal ik me even voorstellen. Hi! Ardie van Bommel hier. Ik ben een zelfstandig ontwerper die invulling geeft aan ruimtes, zowel particulier als publiek, door middel van concepten en producten die mensen verrassen en blij(er) maken. In deze vorm mag ik ook samenwerken met EVE-kids voor het product HAP; de kartonnen babybox die je op deze website terugvindt. Kijk maar eens als je ‘m gemist hebt. Ook ben ik de vrouw van Chris en de mama van Rins, een stoer ventje van 2,5 jaar met een klein hartje. En eind juli 2020 komt er een klein meisje bij. Het voelt echt als een cadeautje, al vind ik zwanger zijn maar een gedoe. Het waggelen en in vier fases uit bed draaien zal ik niet missen.

Vroeger zag ik mezelf helemaal niet voor me als moeder. Eerlijk gezegd vind ik het met enige regelmaat nog steeds gek! Wat ik later wilde worden daar ging ik voor naar school en deed ik mijn studie voor. Het is dan ook heel fijn om voor mijn werk te mogen doen wat ik het leukste vind te doen. Dat kan ik echt niet ontkennen. Nu, met een gezin erbij vliegt de tijd voorbij. Iedere week is te kort om alles wat ik bedacht had te doen voor elkaar te krijgen. Maar hey, daar klagen we niet over, want je krijgt er zoveel voor terug he. Van die kinderen ;)

De combinatie van mama zijn en werken vind ik top. Van de vijf doordeweekse dagen werk ik er vier en ben ik één dag thuis met Rins. Nu, met ons tweede kindje op komst, is er in ieder geval één illusie minder die ik tijdens mijn eerste zwangerschap wel nog had. Ik dacht nog prima te kunnen werken in de tijd dat de kleine ligt te slapen. Als zelfstandige kun je tenslotte je eigen tijd indelen dus wat houdt mij tegen? Uh, de ontplofte boel in huis die echt opgeruimd moet worden of omdat je simpelweg lichamelijk en geestelijk volledig gesloopt bent doordat je alleen maar aan het zorgen bent.

Alles wat ik wel gedaan krijg met Rins en de kleine meid er straks bij is mooi meegenomen, maar ik plan het niet meer in. Ik probeer vooral mezelf te beschermen voor de teleurstelling als het weer niet lukt, daar word ik namelijk niet gezelliger van. Na een paar maandjes verlof is de opvang weer check en kan ik weer in het gareel… Of is dit ook weer zo’n illusie?!

^{Fotografie door Lizanne van der Werf}