Aftellen tot Sinterklaas

• Geplaatst op 17 November 2020
• Door Joyce Ottenheym
• 0

Sinterklaas is weer in het land…

Ik ben Joyce, mama van de vijfjarige Jurr, een lief, enthousiast en energiek manneke. Ik ben actief op instagram als @tante.knotje en via deze weg werd ik benaderd om een gastblog te schrijven voor EVE kids.

Wanneer ik mijn instagram open, zie ik een foto van een aftelkalender op mijn scherm verschijnen. Nog 8 nachtjes tot de intocht van Sinterklaas met een vrolijke snoet van een vijfjarig jochie ernaast.
Ik schiet lichtelijk in paniek, want Jurr heeft zijn verlanglijstje nog niet klaar. Ik besef me dat hij er nog niet echt mee bezig is, ik hoor wel af en toe iets over pakjesavond. Of over het Sinterklaas journaal, maar dit is meer omdat een vriendje van school het hier over heeft.
Maar zodra het Sinterklaas journaal een feit is heeft hij voor 18.00 uur zijn bordje leeg om daarna voor de tv te ploffen, het liefst samen met ons op de bank. Een gezellige tijd breekt aan, we versieren de ramen en hangen slingers op in huis. De intocht kijken we samen op de bank met warme chocolade melk, pepernoten en speculaas.

Jurr heeft nu de leeftijd waarop hij het hele feest voor het eerst echt gaat beleven. Jammer dat juist dit jaar het Sinterklaasfeest anders dan anders gevierd zal worden door alle corona maatregelen. Maar we gaan er thuis gewoon een feestje van maken. Belangrijk vind ik dat we herinneringen sparen. Zo mag hij enkele keren zijn schoen zetten en zullen dit momenten zijn die hij zich blijft herinneren.
Nu ik mama ben denk ik terug aan de tijd dat ik zo oud was als Jurr. Kan ik me daar nog iets van herinneren? Ja? Nee? Wacht toch wel, van die ene keer dat we met zijn alle samen thuiskwamen en bleek dat Sinterklaas met zijn pieten al langs was gereden. De openhaard puilde uit met grote en kleine cadeautjes. Twee grote speculaas poppen stonden vooraan, mijn broer en ik doken er op af en begonnen direct de knabbelen aan de grote koek. Dat kan ik me nog herinneren. Maar ook die keer dat ik aan het spelen was en kei hard mee aan het zingen was en het strooigoed me om mijn oren vloog!

Ik wil Jurr ook zulke herinneringen meegeven. Herinneringen waar het omdraait, het gezellig samen zijn op pakjesavond. Uiteraard met cadeautjes die hij zich wenst, maar ook wil ik hem leren dat hij alles kan wensen maar dat hij ook tevreden moet zijn met wat hij krijgt.

Gezien de aftelkalender en het feit dat het al bijna zover is ben ik me zeer bewust dat de Sint dus wel nog op pad moet gaan voor die lieve Jurr. Want een herinnering zonder cadeautjes is een herinnering om te vergeten. We gaan toch maar snel het verlanglijstje afmaken zodat Sinterklaas 2020 er een wordt die we nooit meer gaan vergeten en dan niet omdat we in de onzekere corona tijd leven maar omdat het een gezellig avondje is met zijn drieën.